سنتی یا کوبشی

قبل از احداث کارخانه‌های نمک تصفیه، نمک خوراکی در کارگاه‌های سنتی و بدین ترتیب تولید می‌گردید که سنگ نمک ورودی از معدن پس از آسیاب شدن و سرند کردن به آن ید اضافه کرده و در کیسه‌های زرد رنگ روانه بازار مصرف می‌گردید.

این نوع نمک بعلت آنکه هیچگونه عمل خالص سازی روی آن انجام نمی‌گیرد غیراستاندارد بوده و مصرف خوراکی آن در دراز مدت عوارض نامطلوبی ایجاد می‌نماید.

روش شستشو یا هیدرومیل

در این روش بعد از شستشوی سطحی اولیه که منجر به تمیز شدن ظاهری نمک می‌گردد آن را در دستگاهی موسوم به هیدرومیل وارد نموده که در این دستگاه کریستال‌های نمک در معرض آب پرفشار قرار می‌گیرند. در اثر این فشار و ضربه ، کریستال‌های نمک تا حدی شکسته شده و ناخالصی‌های متراکم در کریستال‌های نمک آزاد می‌شود. در مراحل بعد این ناخالصی‌ها در تینکرها و نیز سانتریفوژ جدا می‌گردد.

این روش بسیار مناسب برای تصفیه نمکهای دریایی میباشد به گونه ای که میتوان خلوص را تا 99.7 درصد افزایش داد

تصفیه نمک به روش تبلور مجدد

در این روش تمام ناخالصی‌های محلول و نامحلول حذف و نیز به علت دمای بالای مورد استفاده، آلودگی‌های میکروبی که در صنایع غذایی از اهمیت بالایی برخوردار است تماماً از بین می‌رود.

روش تولید در کارخانه‌های نمک تصفیه شامل مراحل زیر است:

۱- آسیاب کردن سنگ نمک ( و یا استفاده مستقیم از نمک تبخیری) و انحلال آن در آب خالص و تهیه محلول اشباع آب نمک.

۲- اضافه کردن مواد شیمیایی برای راسب کردن کامل املاح کلسیم و منیزیم و خارج نمودن مواد نامحلول.

۳- عبور محلول آب نمک از فیلترهای شنی برای حذف ذرات ریزتر از ۳۰ میکرون.

۴- تبخیر محلول اشباع نمک و تولید بلور (کریستالهای) خالص نمک.

۵- جداسازی کریستالها توسط سانتریفوژ و اضافه کردن ید و آنتی کیک.

۶- خشک کردن کریستالهای نمک در خشک کن با استفاده از هوای گرم و انتقال نمک به سیلوهای ذخیره.

۷- بسته بندی نمک با دستگاه‌های تمام اتوماتیک.

در این روش درجه خلوص به حد اقل ۹۹٫۵ درصد می‌رسد.

منبع: http://namak.ir